Iepen Frysk Kampioenskip Lemmer 2010
Iepen Frysk Kampioenskip 2010 te Lemmer
Zaterdagochtend meegereden met Peer. Bas stond nog onder douche en kwam wel met eigen gelegenheid. Peer zou vandaag kijken of zijn auto fatsoenlijk in staat is om de Sietze te trekken dus de trailer met sloep de loods uit en achter Peer zijn auto. Dit keer dus geen busje met alle roeiers op een hoopje maar gespreide dekking door meerdere auto's te laten rijden.
Mooi op tijd rijd ik met Peer, Bas, Mark en sloep richting Lemmer. Zien we onderweg ineens bij een pompstation de rest van de crew koffiedrinken. Goh, laten we dat ook eens gezamelijk doen. Leuk. Bleek later dat Richard aangaf dat het meisje achter de Kassa een van de mooiste pompmeisjes van Friesland is. Wat hij daar dan ook maar mee mag bedoelen.
Wij rijden maar door naar Lemmer en kunnen gelijk aansluiten in de rij voor het kranen. In tegenstelling tot IJmuiden worden de sloepen hier met een razend tempo het water in gegooit. Dat gaat met zo'n snelheid dat je een aanloop moet nemen om in de sloep te springen anders licht deze al aan de andere kant. Goed, aanleggen en koffie.
Ondertussen begint het te regenen maar als we mogen starten is het net droog. We starten samen met de Brijbek die schijnbaar alle sponsoren is kwijtgeraakt gezien de geschuurde en tekstloze zijkanten van hun sloep. Voor ons starten de 5 dames sloepen en dit keer hebben we in tegenstelling tot IJmuiden wel een normale start. De brijbek is toch nog iets te snel voor ons dus we beginnen aan onze eigen race.
Ik heb het gevoel dat we in het begin niet snel genoeg gaan en spoor Andre aan om het tempo te verhogen. Hij zit echter al een mooie imitatie te geven van een stoomboot in volle aktie en Hendrik schreeuwt dat we slag 28 hebben. Oei, dat is wel erg hard. Schijnbaar spuit de adrenaline mijn oren uit want ik voel me prima. Eenmaal op de groote brekken beginnen de snellere sloepen ons links en rechts voorbij te schieten maar het is "Ogen in de boot" en doorroeien. Onder het genot van een stevige bui halen we onze eerste sloep in, de trochbitter.
Het keer eiland is toch wel ver weg en dat meer toch wel erg lang. Als we het eiland willen ronden worden we ineens omringd door snelle sloepen met bloeddorstige roeiers die als een bezetene in een adrenaline koorts zitten te roeien. Zijn we bijna het eiland rond komt de Orkaan verwikkeld in een prive oorlog met de Twirre tussendoor. De Twirre gaat te krap om ons heen en we zitten met de riemen in elkaar en de Orkaan schiet als een raket tussen ons en het eiland door.
Na het eiland mogen we het hele meer weer terug roeien en worden we ingehaald door de andere snelle boten. Het lukt ons om de andere dames ook in te halen (stoer hoor) op de Oksewiel na voordat we het kanaal indraaien. Nu hebben we de volle wind tegen en we moeten er behoorlijk aan trekken om de slag op 26 te houden. Onder de brug door met geslipte riemen en op jacht naar de laatste damessloep. We blijven toch jagers! Voor de bocht halen we de Oksewiel in maar zij gaan gelijk in de aanval door in onze luwte te gaan roeien. Het duurt echt een hele tijd voordat we redelijk weg kunnen lopen bij deze sloep.
We krijgen wat splitsingen onderweg en Hendrik begint ijverig de kaart te bestuderen. Hij ziet geen sloepen meer voor zich en moet dus eiegen koers varen. Na een scherpe bocht draaien we richting het brandameer en hebben we de wind in de rug. Samen met Andre leggen we het tempo wat hoger en de snelheid neemt netjes toe. Schijnbaar gaan we erg hard want mijn GPS weet niet meer hoe hij het heeft en verliest continu contact met de satelliet. Als we de groote brekken weer opdraaien is er wat verwarring of we nu wel of niet om het eiland moeten maar een boot van de organisatie wijst ons de weg. Helaas kost dit ons wel behoorlijk wat meters. Weer moeten we het hele meer over en weer duurt het lnger dan je verwacht. De Wetter Fretter ziet haar kans schoon en begint langzaam in te halen. Dat mag natuurlijk niet gebeuren en we verhogen het tempo. Vlak voor Lemmer vraagt Mark om een drinkrondje en dat blijkt wonderen te doen met ons tempo. Ineens hebben we extra energie en we gaan wat sneller roeien in Lemmer. We ruiken de finish en komen ruim boven de 8 km/h over de finish. Ik heb het gevoel alsof mijn duim uit de kom ligt. Tijdens de tweede helft van de race begon mijn duim meer en meer zeer te doen en op een gegeven moment heb je geen idee meer hoe je die riem nog fatsoenlijk vast kan houden. Wel de kracht in de armen maar door die rot duim kun je dat amper overbrengen op de riem.
Na de finish even bijkomen en wachten op de uitslag. Helaas, we zijn 2e geworden in de 2e klasse achter de Trewes-2 en 13e in het algemeen klassement. 96 watt geroeid, net geen 100 watt maar in IJmuiden zij we dan ook voor het eerst boven de 100 watt gekomen. Na afloop gaat Bas, joviaal als hij is, naar de mannen van de Trewes-2 om hun te feliciteren maar die mannen vragen waarmee? Zij roeien in de hoofdklasse en niet in de 2e klasse zoals de organisatie denkt. Bas naar de orgnisatie en met zij natuurlijke overtuigingskracht (en postuur) weet hij de organisatie zover te krijgen om ons toch nog de 1e prijs in de 2e klasse te gunnen. Even prijzen ruilen (wij gaan van een spiegel in de vorm van een boot naar een klokje in een stuurrad) en Lemmer is achter de rug.
Stuur: Hendrik
BB: Michael, Mark, Peer, Erwin
SB: Andre, Richard, Bas, Jacob