Grou 2014
De race in Grou behoort ondanks de lengte en de bijna altijd aanwezige wind wel tot een van onze favorieten. Uiteraard werden we dit jaar ook niet teleurgesteld in de weersomstandigheden en we hadden dan ook prachtig sloeproei weer. Afgelopen donderdag hebben we niet alleen de Sterke Sietze omgeroeid maar hadden we als extra training de VIC achter onze sloep aan gebonden. Was echter niet veel van te merken zodat we rustig roeiend in de stromende regen al snel met de twee sloepen bij Bijko waren. Sloepen op de trailers en stallen die hap in de loods. Wellicht hadden we achteraf de groene smurrie even van de Sterke Sietze moeten spuiten maar als de regen langs je nek tot in je schoenen loopt is helder denken soms wat moeilijker.
Zaterdag verzamelen bij de loods. Gerrit heeft de Sterke Sietze achter de wagen en Ron rijdt de VIC naar Grou. De VIC wordt gebruikt om te trainen door een groep mariniers en zij gingen met de VIC ook meedoen aan de wedstrijd in Grou. Omdat zij vanuit het hele land zo ongeveer moesten komen hebben wij de VIC omgeroeid en vervoert naar Grou.
Het takelen in Grou ging lekker vlot en al snel konden we aan de koffie bij de start.
Vanaf twaalf uur werden de eerste sloepen gestart en iets voor half een waren wij aan de beurt. We starten samen met de Zeeotter 2 die uiteindelijk buiten mededingen schijnt mee te doen.
Het miezert als we naar de start roeien. Door het slechte weer is iedereen op het laatste moment in de sloep gaan zitten om al niet gelijk doorweekt te worden dus warmroeien zit er niet echt in. Omdanks dat we redelijk beschut starten worden we toch een beetje zijwaarts geduwt op de startlijn maar we weten de riemen vrij te houden van het startschip en als het startschot klinkt maken we een mooie start.
We trekken de Sterke Sietze op snelheid en passen ervoor niet gelijk te hard van stapel te gaan. We zullen onze krachten nog nodig hebben. Zodra we de beschutting van Grou verlaten voelen we de kracht van de wind op de eerste meren. In een mooie lange slag beuken we door de wind terwijl in de verte de sloepen die na ons zijn gestart verschijnen. Als we de Wijde EE opdraaien zien we de twee minuten na ons gestarte Leytsagher dischterbij komen. Dit is een twaalf riemer maar erg snel komen zij niet dichterbij. Via het sluisje draaien wij via de Janssleat de modderige bol op en nu is het echt weken tegen het weer en de wind. Inmiddels is de miezer overgegaan in stevige regen en onze stuurvrouw Lia kruipt steeds verder weg in haar regenjas. Heel langzaam maar zeker komt de Leytsagher dichterbij en vlak voor de Kromme EE halen zij ons in. Ook de andere sloepen komen langzaam maar zeker dichterbij maar we houden een mooie lange slag en weten ze voorlopig achter ons te houden. Als we onder de brug door de hooidamsloot op roeien beginnen ook de andere sloepen ons in te halen. We hebben de wind mee maar helaas weet de Sterke Sietze daar niet echt voordeel uit te halen. We zitten nu bijna op de helft van de race en we worden al wat moe. Als we de meren weer oproeien weten we het tempo toch redelijk hoog te houden ondanks dat het weer flink gaat regenen en de wind steeds meer toeneemt. We hadden hier weer zijwind verwacht maar het lijkt wel tegenwind. Op de Folkertsloot is het flink doorhalen en lekker in kadans blijven. Eenmaal tussen de woonboten bij de Rengerspolle halen we onze eerste (en enige) herensloep de Averij in nadat we net daarvoor al de damessloep de wetter spetter hadden ingehaald. Helaas besluiten andere sloepen om ons op dat moment ook in te halen en het is even breien met de riemen. Vlak voor we het prinses margriet kanaal oversteken ziet Mark uit zijn ooghoeken een groot schip met hout aan komen varen op het kanaal maar Lia roept "Niets aan de hand". De waterpolitie laat het schip iets inhouden en samen met de Wetter Fretter die ons op dat moment inhaalt weten we nog net voor het schip over te steken. Sloepen na ons moeten met een wijde bocht om het schip heen. We roeien nu vol in de wind en de vermoeidheid begint toe te slaan. Het wordt steeds zwaarder om de riemen tegen de wind in terug te duwen en we hebben even een dipje. Als we echter De Mear oproeien komen we in de beschutting van de camping. Hierdoor en omdat je weet dat je er bijna bent krijgen we weer energie en het tempo is weer goed. In de verte zien we de snurk aankomen maar we weten och ruim voor hun binnenkomst te finishen. Volkomen stuk komen we over de finish. Grou is een feit.
Omdat we de Sterke Sietze een weekje laten logeren in Grou kunnen we gelijk naar binnen om op te warmen. Volgende week roeien we de Sterke Sietze van Grou naar Harlingen maar dat wordt een ander verhaal.
Foto's: Gijs v/d Plas