Vechten op de Vecht 2014
Vechten op de Vecht 2014
Onze eerste wedstrijd dit jaar is Vechten op de Vecht in Weesp. Gerrit neemt Hendrik, jitze en zijn dochter mee. Ron neemt Doeke, Michael, Bas en Peer mee. Mark is in Amsterdam en zal zich in Weesp bij ons voegen.
Onderweg naar Weesp hebben we een wegomlegging in Amsterdam maar Gerrit en Ron weten Weesp toch keurig te vinden. Kranen stopt
officieel om 11:00 en we zijn iets te laat maar moeten ons toch al in een lange rij voegen. We liggen toch redelijk vlot in het water en roeien naar de startpositie tussen de sluizen toe. En dan begint het wachten. De eerste start is om 14:00 uur dus we hebben allen tijd om te eten en te kletsen. Met het zonnetje erbij is dat zeker geen straf.
Wij worden nog geinspecteerd door de nieuwe voorzitter van de FSN en zijn onze zwemvesten vergeten maar het blijft gelukkig bij een waarschuwing. Naarmate de starttijd nadert wordt het steeds drukker in het sluisje en vlak voor de start moeten alle
sloepen met startnummer 80 en hoger zelfs een brugje verder liggen. Als om 14:00 na het bekende praatje van een lokale functionaris de eerste sloepen zijn gestart beginnen de zenuwen toch wel een beetje te spelen.
Na 39 voor ons gestarte sloepen mogen wij ook aan de bak en we roeien af op de eerste smalle sluis. VodV heeft een vliegende start en we maken snelheid om de tweede sluis door te komen. Eigenlijk heeft dat geen zin want we vallen direkt stil en na deze sluis volgt een scherpe bocht naar rechts. Het is "bakboord sterk" en we zijn de bocht om. Mark en ik zetten een enorm tempo in en binnen no-time is de hele sloep achter op adem. Ik besef dat we veel te hard van stapel gaan maar wil het tempo graag hoog houden en dat blijkt een stomme beslissing. Na een paar kilometer zijn mijn onderarmen volledig verzuurd en heb ik moeite met het vasthouden van mijn riem. Drinkpauzes helpen wel iets maar mijn onderarmen gaan steeds meer pijn doen. Ik begin mij af te vragen wanneer wij eindelijk de brug passeren die op ongeveer een derde van de race staat en probeer van alles om grip te houden. Op het moment dat wij de brug passeren komen we in een ware armada van sloepen terecht. Dat wordt nog leuk op het keerpunt. Als Hendrik tussen de paaltjes door het keerpunt opstuurt probeert een snellere sloep tussendoor te komen en ramt finaal op de paaltjes. Er sneuvelt een startnummer maar ik hoor niet het gebruikelijk gevloek en getier dat hier meestal bijhoort. Waarschijnlijk waren de roeiers verbaast over de gebeurtenissen.
We voltooien het keerpunt en we gaan op weg naar de finish. ik kan mijn kracht niet goed kwijt en bakboord is af en toe behoorlijk van slag. Het lukt ons niet om een lekker ritme te roeien en we moeten vechten voor elke meter op de terugweg. Het lijkt uren te duren voor we in de verte de toeter horen van het finish schip en we komen in een chaos van vier sloepen over de finish.
Even bijkomen en dan door naar de kraan. We zetten Gerrit zo snel mogelijk af zodat hij alvast de trailer kan halen en wij gaan bij een heleboel andere sloepen lekker in het zonnetje voor de kraan liggen. Na een uur toch maar eens gebelt waar Gerrit blijft. We beginnen zin te krijgen in bier. Helaas blijken wij Gerrit op een totaal verkeerd punt te hebben afgezet waardoor hij omweg na omweg moest maken om bij de trailer te komen. Hij geeft aan dat het nog zeker een half uur duurt voordat hij bij de kraan is dus wij blijven nog maar even van het zonnetje genieten. Ik had er niet aan moeten denken hoe dit zou zijn als het koud en nat was. Nu haddden we een drijvend terras zonder bier.
Als de sloep dan eindelijk op de trailer staat heeft de helft van de roeiers er genoeg van en besluit om direkt naar huis te rijden. De andere helft gaat naar de Tent om de Sterke Sietze te vertegenwoordigen. De terugreis duurt ook wat langer dan geplanned wegens files op de ring van Amsterdam maar rond acht uur zijn wij vermoeid maar bruiner weer thuis.