Grachtenrace Amsterdam 2011
De Sterke Sietze heeft dit jaar last van een bemensings probleem. We hebben al twee wedstrijden dit jaar moeten afzeggen wegens een gebrek aan roeislaven en ook voor Amsterdam zag het er niet goed uit. Daan had al een wedstrijd op die dag (Zeilend dus lang zo leuk niet) en om nu iemand die drie keer heeft meegeroeid gelijk Amsterdam te laten roeien leek ons ook niet een erg goed idee. De Zomer was het ook al erg stil geweest wat de trainingen betreft. Wellicht moeten we maar met zijn allen tegelijk op vakantie want het werd wel heel erg moeilijk om de boot vol te krijgen tijdens de trainingen. Bas had als laatste zijn vakantie geplanned en mailde al tijdens zijn vakantie dat de plicht geroepen had en dat hij er niet bij kon zijn in Amsterdam.
Gelukkig wist hij zijn baas toch zo ver te krijgen dat hij met ons mee mocht op de ontspannende tocht door de grachten van Amsterdam. Helaas had hij echter amper kunnen trainen maar dat mocht de pret niet drukken.
Zoals altijd veel te vroeg je bed uit om naar Amsterdam te rijden. Onderweg andere roeiers en teams tegenkomen in het tankstation net na de afsluitdijk en daarna door naar Amsterdam. Dit jaar was de start niet bij Nemo maar naast het Java eiland waar ook gekraand werd. Ik moet zeggen dat de organisatie prima in elkaar zit en de sloepen werden snel en soepel weer in hun natuurlijk element gedompeld. De roeiers werden overigens ook sneller dan hun lief was weer verenigd met water alleen kwam dat voor hun van boven. Stevige buien werden afgewisseld met korte zonnige perioden.
Als ook de Sterke Sietze weer in het water ligt is het wachten tot de start. We starten met vier sloepen tegelijk om de vier minuten en het IJ geeft iedereen meer dan voldoende ruimte om een mooie start te maken. De Danser start 8 minuten voor ons en zij krijgen niet alleen het startschot maar ook een bui over zich heen. Als wij rond dobberen in de buurt van de start beginnen we eerst te zingen voor Lia onze stuurvrouw want die is vandaag jarig. Geweldig dat zij haar verjaardag met ons wil doorbrengen in Amsterdam in plaat van met haar familie. Wij starten samen met de Huisman, de Wetter Fretter en 't Anckertje. Direkt na het startschot schieten de mannen van de Wetter Fretter ervandoor. Wij gaan gelijk op met de Huisman en raken nog even met de riemen in elkaar verstrengeld. Als we los komen van elkaar zetten we het gas erop en beginnen we uit te lopen op de Huisman. de Wetter Fretter zullen we niet meer inhalen maar we blijven ze bijna de hele race op de hielen.
Ook wij krijgen direkt na de start een bui over ons heen en als je nog niet op temperatuur bent geroeid dan is dat behoorlijk fris. Het IJ is ok redelijk bokkig maar zodra we de grachten in roeien merken we eigenlijk niets meer van de wind. We weten het tempo er goed in te houden en een mooi strak ritme te roeien. Als we vlak voor we de Amstel opdraaien worden ingehaald door het Dikkertje blijven we onze eigen race roeien. We zitten tegen tempo 29 aan en dat is wel erg hoog. Tijdens de trainingen weten we amper de 28 te halen dus de adrenaline voegt zeker wat toe. Dat we tijdens de trainingen flink geoefend hebben op onze brugtechnieken begint nu ook zijn vruchten af te werpen. Als we de brug inschieten doet slag nog een extra haal en zodra de boegen onder de brug vandaan zijn beginnen zij als eerste met roeien. Iedereen heeft het gevoel dat dit duidelijk zijn vruchten afwerpt. Het hoge tempo begint zich echter te wreken als we bijna bij het olympisch stadion zijn. Andre en Ik beginnen behoorlijk moet te worden. Direkt na het olympisch stadion worden de gelletjes ingenomen en neemt de energie weer toe. We weten een mooi constant tempo te draaien op de kostverlorenvaart en Lia roept dat zij nu de Danser in zicht heeft. Vlak voordat we de grachten indraaien hebben zij nog anderhalve minuut voorsprong maar verbazend snel weten we bij hun te komen. Als ik voor een brug nog een laatste slag wil maken komt mijn riem klem te zitten tussen de brug en de boot en wordt zonder pardon uit mijn handen gerukt. Zonder erbij na te denken pak ik de reserve riem en nog voordat we onder de brug vandaan komen heb ik de reserve riem als weer in de dol liggen. Ik roep tegen Lia dat zij Hendrik moet bellen zodat hij de riem kan oppikken en twee bruggen verder staat hij triomfantelijk met de riem in de hand op de kade.
Door de vele brugjes en de smalle grachtjes in het centrum lukt het ons niet om voorbij de Danser te komen. Zodra we vlakbij hun zijn komt er een brugje aan en moeten wij stoppen met roeien. Nu merken we het grote nadeel van onze lompe bak. Als wij stoppen met roeien ligt de Sietze direkt stil en loopt de Danser weer uit. Als we na de brug aanzetten kruipen we weer richting de Danser maar kunnen hun niet voorbij voordat de volgende brug komt en het hele verhaal herhaalt zich weer. Zo hebben we minimaal tien keer jojo gespeelt in de grachten van Amsterdam. Op een gegeven moment wordt de Danser opgehouden door de Masrova en weten we er dan eindelijk voorbij te komen. We draaien nu kort de Amstel weer op en roeien richting Nemo. Andere jaren was het hier stuurboord aanhouden om Nemo heen en dan door de finish maar nu moeten we weer het IJ op. We beginnen nu serieus uit te lopen op de Danser en een andere boot kruipt naar ons toe. De Schone Waardin probeert ons in te halen voor de Finish maar we trekken stevig door en we weten hun met twee seconden op de finish te kloppen.
Als de sloep weer op de trailer ligt gaan we met zij allen lekker uit eten bij een drijvende chinees vlakbij Nemo en daarna wandelen we rustig terug naar de prijsuitreiking. Zoals gewoonlijk heeft de spieker het over kilowatts maar dat mag de pret niet drukken. We vallen helaas buiten de prijzen maar de Danser is 8e geworden. Wij zijn 23e geworden met een vermogen van ruim 85 watt en zijn matig tevreden. We hebben beter geroeid dan het jaar daarvoor maar toen werden we met 80 watt nog 16e. Het nivo in de top van het Sloeproeien stijgt en aansluiting vinden wordt steeds moeilijker. Toch zijn wij tevreden want we hebben de neerwaartse spiraal weten te keren.
Foto's van JP Vroemen en Sophie Dubbeldam