HT 2011
Als je met een sloeproeier praat en je vraagt hem of haar wat de mooiste wedstrijd van het jaar is dan krijg je negen van de tien keer hetzelfde antwoord: "De HT". Dat is natuurlijk als de sloep waarin je roeit aan de HT mag meedoen want het toelatingsregime is nog erger dan die voor de schaats elfstedentocht.
Ook dit jaar was de HT koorts lang van tevoren al begonnen. Ondanks dat we dit jaar langer en harder trainden wou het maar niet lukken met de snelheid van de sloep. De hoop voor dit jaar op een goede klasering in de HT was dan ook niet al te hoog. Toch had ieder er wel zin in en dagen van tevoren is bijna het enige waar je aan kunt denken die lange tocht naar Terschelling. Krijgen we het weer zoals in 2010 dan zou het een tocht worden die iedereen eenvoudig kon volbrengen maar stieken hoop je toch op een barre tocht. Een tocht waarover nog lang nagepraat zou worden. Een tocht die zwaar zou zijn met uitvallers. Het spreekwoord zegt: "Pas op met wat je wenst want het kon wel eens uitkomen" en dat gebeurde dus ook. Het was al tijden flink aan het waaien en ook op de dag van de HT was windkracht 4 voorspelt later ruimend naar 6. Het zou dus een pittige HT worden.
Nadat we onze gasten naar de volgboot hadden gebracht liepen we naar de sloepensteiger. Rustig roeiend varen we naar de Nieuwe Willemshaven waar de meeste sloepen al liggen te wachten. Als we aanleggen bij de Tobbe is de eerste gang op de wal richting WC. Vreemd dat als je zenuwachtig bent je zo vaak naar de WC moet. Op de kade wissel je nog wat chit chat uit met bekende roeiers van andere sloepen en je probeert zo veel mogelijk eten als mogelijk is langs die prop in je keel te duwen. Je ziet dat de startkabel over de breedte van de haven wordt getrokken en 15 minuten voor de eerste start bemannen we de sloep. Onder het mom van warmroeien peddelen we wat rond in de nu afgesloten haven en we wachten op de eerste start.
In de eerste start zit al een sloep van okkehel "De Tobbe" met een vrijwel nieuw team. Om 10:45 klinkt het eerste startschoten de eerste sloepen zijn weg. In de tweede start zit de sloep "De Danser" ook van Okkehel. Door de harde wind is het moeilijk om goed bij de startlijn te komen en te blijven. Als de Danser naar de startlijn roeit blijft de startlijn achter het startnummer vlagje hangen. Als Claudia probeert om de startlijn los te maken komt deze net los en knalt tegen haar gezicht aan. Met nog 1 minuut voor de start zit zij met een pijnlijk bloedende lip in de sloep. niet een goed begin.
Om 11:05 mogen wij starten. We hebben twee pogingen nodig om goed op onze startpositie te komen en Lia wordt bijna uit de boot gerukt door de harde wind in haar poging om de sloep op de goed startpositie te houden. We starten samen met o.a. de Bartix, De Bertha en El Flamingo II. Al deze sloepen waren ons vorig jaar te snel af. Ons doel is dus om dat dit jaar te voorkomen.
Als het startschot klinkt schieten wij weg. Al in de havenmond is het water erg woelig maar we weten de sloep er snel doorheen te roeien. De Bertha schiet als een kanonskogel ons voorbij maar de Bartix en El Flamingo II roeien gelijk met ons op. We zijn goed gemotiveerd en ondanks dat het moeilijk is om gelijk te roeien weten we er een redelijk tempo in te houden. De eerste paar kilometer hebben we nog stroom tegen maar we komen vooruit. Er ontstaat een soort kat en muis spelletje met de El Flamingo II als we het begin van de Pollendam passeren. Soms zijn zij iets sneller, soms wij. Als het water halverwege de Pollendam nog wat ruiger word hebben we er genoeg van en met een paar harde klappen beginnen we uit te lopen. We beginnen wat beter gelijk te roeien en langzaam halen we de Bertha in. Ook lopen we uit op El Flamingo II en de Bartix. Aan het eind van de pollendam zijn we voorbij de Bertha en beginnen we sloepen in te halen van vorige starts. Andre begint te klagen dat we niet gelijk roeien maar perfect gelijk met deze golven is bijna onmogelijk.
We halen het weessloepje in. Dit is de oude Najade die deze sloep verruilt hebben voor de Xantippe van de Maritieme Academie. Het kleine dopje heeft zichtbaar moeite met de hoge golven en de roeisters gaan niet erg snel vooruit. Door het opspattende water zijn we allemaal inmiddels zeiknat maar ik zit te genieten in de strijd met de elementen. We halen nu veel sloepen in van de vorige starts en het gaat lekker. Elke 20 minuten drinken is wel nodig om niet alleen het vocht aan te vullen maar ook het zout weg te spoelen. We hebben de Tobbe inmiddels ingehaald en opeens zien we opzij weer een groene sloep. Dat moet de Danser zijn en inderdaad halen we de dames in. Zeiknat van overkomend water worden ze door de golven door elkaar geschud. We gaan verder en halen nog meer sloepen in. Inmiddels worden wij op onze beurt ook weer ingehaald maar het lijkt erop dat wij meer sloepen inhalen dan dat wij ingehaald worden. We roeien de nieuwe Najade voorbij en de dames doen het goed. Ze proberen nog aan te haken maar dat lijkt toch niet te lukken. Tergend langzaam komt de Trewes 1 ons voorbij. Normaal schieten zij ons voorbij maar het ruwe water geeft ook hun problemen. We zitten in de blauwe slenk en roeien nu de vliestroom op. Het lijkt wel of het water hier nog ruwer is en de wind nog harder. Ook de sterke stroom geeft veel problemen. In de verte zie ik de Orkaan ons voorbij roeien en ook de Grutte Bear gaat ons in de verte voorbij. De volgschepen nemen nu een andere route en ik weet dat we het schuitegat naderen. Lia heeft grote moeite om ons op koers te houden met de sterke stroom en de harde zijwind. We verleieren als een gek en als een soort krab naderen we het schuitegat.
In het schuitegat ligt een groot schip van rijkswaterstaat als een soort baken en tergend traag komen we dit schip voorbij. In het schuitegat hebben we stroom en wind vol tegen en we moeten vol aan de bak om nog een beetje een aanvaardbaar tempo te roeien. Als je kijkt naar de andere sloepen en het water lijken we heel redelijk te roeien maar de boeien die we voorbij komen vertellen een ander verhaal. We hebben een tempo van 2,5 a 3 km per uur over de grond en dat maakt het schuitegat erg lang. Halverwege raken we grond met de riemen maar stug roeien we door. We moeten wel want als we stoppen gaan we nog sneller weer in de andere richting. Eindelijk zien we de levende boeien van de knrm staan die het smalste gedeelte van het schuitegat aangeven. Bijna zijn we bij het einde van het schuitegat en dat is maar goed ook. Het is zo verschikkelijk saai. Normaal als we de 90 graden bocht maken aan het einde van het schuitegat en we richting terschelling roeien hebben we geen last meer van de ondiepte. Dit jaar blaast de harde wind al het water het schuitegat uit en we komen nog geruime tijd met de riemen tegen de grond. We moeten aan het eind van het schuitegat zelfs inhouden omdat er een langzamere boot voor ons zit en het te smal is om in te halen. Dit geeft ons geen rust maar verstoord alleen ons tempo en is heel vervelend. Als we het laatste stuk tot de haven parallel aan het strand roeien haalt ons volgschip ons in.
We horen ineens een enorm gebrul en gejuich als zij langszij varen en dat geeft toch wel een enorme emotionele kick. In een mooi tempo roeien we langs de zandplaat naar de haven. Als we het gejuich en de toeters van de haven horen weten we dat we er bijna zijn maar die laatste loodjes he. Als je de havenmond passeert met al die uitbundige mensen ben je al volkomen uitgeput maar moet je nog 500 meter naar de finish. Verschikkelijk maar we weten er te komen. Als de toeter gaat laten we de riemen los en gelijk trekt de tegenstroom ons weer de haven uit. We roeiendan maar weer door tot we langszij de andere sloepen kunnen aanmeren. Pffff, we zijn er.
Lia tovert een confettie kanon tevoorschijn en champagne. Geweldig. Zo hoor je binnen te komen na deze HT. Ook heeft ze meloen meegenomen. Heerlijk. Nog even wachten met het bier.
Langzaam komen we weer bij en voelen ons weer mens. Alles wat onderweg gezegd is zijn we weer vergeten. We hebben goed geroeid!
Na een half uur komt de Najade binnen. Volgens mij als tweede damessloep maar dat weet ik niet helemaal zeker. Wel zeker is dat zij het geweldig hebben gedaan. Weer 15 minuten later komt ook de Danser binnen. Volkomen kapot komen zij over de finish en daarna peddelen zij langzaam onze kant op. Zij hebben zelfs kort in het schuitegat vast gezeten.
Als we allang op de volgboot zitten komt de Tobbe als een van de laatste sloepen binnen. De dames hebben bijna 7 uren roeiend doorgebracht en een hele tijd vast gezeten in het schuitegat. Zeker een prestatie van formaat. Later horen we dat er 5 sloepen in het schuitegat zijn gebleven en dat deze pas met hoog water weer losgetrokken konden worden. Bijna 20 sloepen hebben het schuitegat niet gehaald.
Als we zaterdag avond in de feesttent staan komt de uitslag binnen. De Danser is tot hun verbazing 8e geworden en het duurt dan ook even voor het hele team op het podium staat. De Najade is 3e geworden. Zeker een knappe prestatie. Als de uitslag bij de Heren begint zijn wij gespannen. Zouden we dan eindelijk ook eens in de prijzen vallen met de HT?
Harlingen, Okkehel, Sterke Sietze. Yes! we staan op het podium.
Een geweldig besluit van een geweldige HT.