Slag Om de Zaan 2011
Slag om de Zaan 2011
We waren een beetje laat dit jaar met inschrijven. Er stonden al 48 herensloepen ingeschreven terwijl er een maximum van 50 was en wij stonden er nog niet bij. Gelukig wist Andre dit snel in orde te maken zodat we de reis naar Zaandam konden inzetten.
We hadden een nieuwe trailer voor de Sietze maar toen wij de Sloep op de trailer wouden zetten bleek een en ander toch niet goed te passen. Met wat improviseren kregen we de sloep er wel op maar hij moet toch nog even terug naar de maker.
Maar goed, Zaterdag om acht uur was het weer verzamelen bij de loods en gingen we in twee auto's naar Zaandam. Onderweg de gebruikelijke stop bij het benzinestation net over de afsluitdijk voor een kopje koffie. Er stonden geen sloepen, wat we toch wel hadden verwacht en gedurende onze stop zagen we oog geen sloepen langskomen. Nou kan dat natuurlijk liggen aan het feit dat we een beetje laat waren vertrokken, maar de koffie was ook ineens 20% duurder. Voordeel van laat vertrekken is wel dat toen we aankwamen bij de Lassie fabrieken we direkt gekraand konden worden. De start voor de heren sloepen zou om 11:00 uur zijn en vanaf de Lassie fabrieken is het toch we een kilometer varen tot aan de start. Gelukig konden we ook dit jaar een sleep vinden en waren we mooi op tijd bij de start. Altijd weer een mooi gezicht al die molens aan de Zaanse Schans. De organisatie had dat jaar besloten in navolging van de Kaagrace en onder druk van enkele snellere sloepen om eerst de snelle sloepen te laten starten en daarna de langzamere. Bij de Kaagrace houd dit in dat we meestal eenzaam aan het roeien zijn dus erg blij waren we niet met deze beslissing. De Zaan is meer dan breed genoeg om in te halen en bovendien vind ik dat het inhalen een onderdeel is van het sloeproeien. Schijnbaar is niet iedereen het daarmee eens.
Affijn, we liggen te dobberen voor de start en terwijl we bezig zijn met het insmeren van de kant en het opbrengen van de zonnebrand laat Erwin zijn riem in het water glijden. Dit tot hilariteit van de ons omringende sloepen. "Dat doet ie anders nooit" was het commentaar van Erwin. Met een paar stevige slagen wisten we de riem weer te pakken te krijgen dus de schade bleef gelukig beperkt. Ondertussen waren de eerste sloepen van start gegaan. De start ging per twee sloepen en na 30 seconden starte de volgende twee sloepen. Het was dus zaak om in de buurt van de startlijn te roeien als de eigen start aan de beurt kwam. Al snel was het onze beurt om te starten samen met de Plancius. Onze standaard concurent "Het Dikkertje" zou in de start voor ons zitten maar kwam niet opdagen. Later hoorden wij dat zij een ongeluk hadden gehad met de trailer in een tunnel op weg naar Zaandam. Zowel de sloep als de roeiers waren onbeschadigd maar de trailer had een flinke klap opgelopen. Affijn, onze sparringspartner van vorig jaar "De Huysman" zat in de start na ons en we hadden in ieder geval een haas.
3, 2, 1 en start. Met een waanzinnig tempo gingen wij van start en binnen notime zaten wij op ruim 30 slagen per minuut.
Dit ging wat te snel en ik had het gevoel dat we dit nooit gingen volhouden dus zij ik tegen Andre "Lange slagen" waardoor het tempo zakte tot 28 slagen per minuut. Dit voelde beter aan en al snel hadden we de kade van de lassiefabrieken aan stuurboord. Wel zagen we de Huysman dichterbij komen en bij het eerste keerpunt waren we net ingehaald door de Seahorse. Zij namen echter de binnenbocht wat ons heel weinig ruimte gaf. Hierdoor moest de Seahorse een beetje uitwijken en kwamen met de riemen in de problemen onder de brug. Hierdoor konden wij weer wat afstand opbouwen. Langzaam werden wij ingehaald door de Seahorse en "de Huysman". De Seahorse moesten we laten gaan maar "de Huysman" wilden we niet laten gaan.
Inmiddels had Peer voor de zoveelste keer zijn riem uit de dol laten stuiteren en begon men op hem te mopperen. Het warme weer zorgde er ook voor dat de spanning groot was in de sloep en we hadden af en toe moeite om de snelheid er in te houden. Zeker op de windstille plekken was het erg warm en Lia liet ons dan ook zeer regelmatig drinken zodat we het verloren vocht weer enigzins konden aanvullen.
Langzaam maar zeker verloren we onze strijd met "de Huysman" en begon de strijd met onszelf. Terwijl we langs de start roeiden en we halverwege de race waren begon ik de vermoeidheid te merken. Het feit dat ik niet helemaal fit was en de warmte zal ook zeker meegeholpen hebben. Peer had voor de zoveelste keer zijn Riem uit de dol geworpen en hierdoor raakten ook Erwin en Doeke iedere keer van slag. Peer was duidelijk aan het worstelen met zijn riem. Hij vroeg toestemming aan de stuur om te wisselen van riem en dat ging duidelijk op de Peer methode. Zowel Ik als ook Bas kregen een lel van de reserve riem zodat notabene Lia haar verontschuldigingen voor haar echtgenote aanbood. Inmiddels lagen we vlak achter de "Dikke Bertha" die niet echt een geweldige race aan het roeien was. Lia gaf aan "20 harde slagen" en langzaam maar zeker kwamen we de "Dikke Bertha" voorbij. Meestal is deze tien riemer sneller dan ons maar dit keer wisten we haar toch in te halen.
We kwamen nu bij het tweede en laatste keerpunt aan en driekwart van de wedstrijd zat er nu op. Op het laatste gedeelte probeerden we de snelheid omhoog te brengen maar het zat er echt niet meer in. Andre en Ik moesten elkaar continu helpen herinneren om de slagen vooral lang te maken en daar hadden we zichtbaar moeite mee. Wel haalden we nog de sloep van de Maritieme Academie in halverwege het laatste stuk. Eindelijk gaf Lia aan dat de laatste brug en de finish in zicht was. Mark gaf aan dat hij dacht dat de finish bij de Lassie fabrieken was waardoor de boot in verwarring kwam en Andre en Ik een pittig woordje tot onze roeivrienden moesten richten om de aandacht weer bij het halen van de finish te krijgen. Eindelijk over de finish en ik was werkeljik doodop.
Achteraf bleek dat Peer zijn handschoenen gedrenkt had in een anti blaren middel. Toen hij eenmaal begon te zweten werd dit middel echter door het zweet omgezet in een soor gelei waardoor Peer geen enkele grip meer had op de riem. Het lukte hem niet meer om nog enige kracht over te brengen op het blad.
Stuur:Lia | |
SB1:Michael | BB1:Andre |
SB2:Doeke | BB2:Mark |
SB3:Peer | BB3:Bas |
SB4:Erwin | BB4:Hendrik |
Michael