Muiden Pampus Muiden 2009
Muiden Pampus Muiden
Vrijdag avond na het eten verzamelen bij de sloeploods en met het grote groene gevaar op weg naar Muiden. Omdat nog nooit iemand van ons team geroeid had in Muiden nemen we niet de ideale route door Muiden. Met de Sietze achter de bus is alles toch wel krap en als we dan uiteindelijk bij de kraan komen roept een begeleider vrolijk "We hebben er een". Of de politie maar even de ander kant op wil kijken. Blijkt dat je maximaal 10 meter lang mag zijn als je door Muiden rijdt, wisten wij veel. Wij maar denken dat de borden de breedte aangaven. Maar goed, we hebben de kraan gevonden en omdat het niet erg druk is ligt de Sterke Sietze rap weer in zijn natuurlijk element. Onderweg hadden we onze gastboot de "Pieternella" al gezien dus snel aan boord met de bagage om kennis te maken met onze schipper Mathieu. Zodra we binnen kwamen op de prachtige zeilklipper andernamen we ook een reis terug in de tijd. Een als een woonbaar museum ingericht schip waar de gezelligheid je direkt tegemoet straalt. Inrichten van de kooien en daarna een lekker biertje. Later zijn we nog bij "Ome Ko" naar binnen gewurmt en hebben we als afsluiter nog een biertje gehaald in de rustigere "De Mol".
Zaterdag hadden we met Mathieu afgesproken dat we om 09:00 zouden ontbijten en onze gastheer had de roereieren al in de pan liggen. Na een prima ontbijt rustig de Sterke Sietze door de sluis geroeid en naast de "Kromme Dick" in de jachthaven aangemeerd. De damessloepen waren al begonnen aan hun eerste ronden rond Pampus zodat wij vrije doorgang tot de haven hadden. Toen de damessloepen weer door de finish kwamen werd het echter een grote puinhoop van herensloepen die uit de haven naar de start wouden roeien en damessloepen die weer terug naar hun ligplaatsje wouden roeien. Wel hebben we nog even de laatste meters van de Tobbe en de Zeesteeg toegejuichd want je eigen clubje moet je steunen, nietwaar.
Na wat gemodder en gewriemel tussen alle sloepen door wisten we een ligplaatsje te bemachtigen achter de start. Met startnummer 94 dachten we nog wel even tijd te hebben voordat wij aan de beurt waren maar daar had de organisatie toch een heel ander idee over. Het starten ging zo snel achter elkaar dat het door het startkanon meer een herfstoffensief leek dan een start van een sportieven reeks. Allemachtig wat ging dat snel. Toen wij het teken kregen om naar de startlijn te roeien had Hendrik het touwtje nog niet vast of ik hoorde al "drie, twee, een - Start". Hup, aan de riemen. kwart, kwart, half, half, lang, lang en we zijn op stoom. Onze naaste concurenten roeien ons er direkt uit maar we laten ons niet afleiden en zetten een mooi tempo neer. Ik moet zeggen dat het bier van gisteravond hier toch wel wat invloed op had. De handen en voeten voelden toch wel wat zwaarder aan. We zagen de sloepen van latere starten langzaam maar zeker dichterbij komen. en rond Pampus kwam de Arad van Terschelling ons voorbij. Ook de brijbek kwam langszij maar na het ronden van Pampus kregen we door lichte tegenwind druk op de riemen en begonnen we de brijbek langzaam weer in te halen. Nu onstand er een strijd tot de streep en met een bootlengte verschil kwamen wij voor de Brijbek over de finish. Helaas lukt het ons niet om de kromme dick voor te blijven. Net voor de finish wisten ze ons in te halen. Oef, eindelijk zijn we er. 7,5 Kilometer is toch zwaarder dan we dachten. Rustig doorroeien na de finish naar de "Pieternella" die ook door de sluis was gevaren en waar Mathieu de soep al klaar had.
Race 2 stond op het punt om te beginnen en ditmaal lagen we iets sneller bij de start want we wouden ons niet meer laten verassen tijdens de start. Weer was de aanval op het muiderslot door de organisatie ingezet en in een rap tempo werden de sloepen gelanceerd richting Pampus. Boem, en we waren weg. Dit keer voelde in ieder geval de start beter aan en het effect van de drank was niet meer te merken. Wederom kwam de Brijbek weer naar ons toe en haalde ons in direkt na Pampus. Uitlopen deden ze daarna niet echt maar het lukte ons niet meer om ze in te halen. Op de terugweg haalden we dan eindelijk een sloep in maar daarvan werd een van de doften bezet door een meisje van 5 ipv een brede roeier. Weer kwam de Kromme Dick in het zicht en weer werden we vlak voor de finish ingehaald. Ook de Brijbek bleef ons tot aan de finish een bootlengte voor. Toch een leuke strijd met hun gestreden. Voor vandaag zit het roeien er op.
Na het roeien gaan we douchen en omkleden en s'avonds lopen we met zijn allen naar de feesttent om te genieten van de sfeer en het bier. Tijdens de NSF prijsuitreiking horen we tot onze eigen verbazing dat we tweede zijn geworden in de derde klasse heren. Ook de Orkaan krijgt een enorme beker uitgereikt en na het officiele gedeelte kan het feest volledig los gaan. Ik feliciteer de jongens van de Orkaan (waaronder sommige ex Sterke Sietze roeiers) en we bouwen een leuk feestje. Rond tien uur vind ik het welletjes en met een klein groepje gaan we terug naar de boot om te slapen. Hendrik, Richard en Andre beginnen dan pas op dreef te raken en laten een flinke indruk achter op het feest.
Zondag ochtend begint weer met een uitstekend ontbijt. Zelfs Hendrik verschijnt op tijd vrolijk en wel maar hij ziet eruit of er een bus overheen gereden is. De late stappers hebben niet echt veel zin om straks nog een wedstrijd te roeien omdat het weer er niet al te gunstig uitziet. Als groep willen we echter MPM volledig meemaken, dus ook de "brakke race". Na genoeg koffie om een stier bij te brengen verschijnen we redelijk op tijd voor de start. De wind staat lekker te blazen maar de regen laat gelukkig op zich wachten. Ondanks dat er veel teams naar huis zijn gegaan valt het aantal sloepen mij reuze mee. De start is wel sneller omdat er hier en daar wat gaten in de lijst zitten maar we weten op tijd bij de start klaar te liggen. Weer een knal en we kunnen beginnen met roeien. Ik hoor gekreun van de roeiers die iets te lang op het feest zijn gebleven maar met de wind mee roeien we richting Pampus. Weer worden we ingehaald door de snelle boten maar eenmaal bij Pampus wordt dit anders. Bij Pampus staan behoorlijke golven en Hendrik stuurt ondanks een kater strak om Pampus heen. Zodra we echter aan de terugweg willen beginnen lijkt de Hel los te barsten. Hoge gloven en harde wind geven het gevoel dat we geen centimeter meer vooruit komen. Af en toe gooi ik de riem in het water en ga ik hangen maar blijft de riem gewoon op zijn plaats zitten. We hebben de grootste moeite om iets van gelijkheid in de boot te krijgen maar als zo om me heen kijk dan heeft de rest het zelfde probleem. We worden niet meer ingehaald en heel langzaam beginnen we weer wat snelheid in de boot te krijgen. Krachtroeien tegen de golven en de wind, daar is de Sterke Sietze goed in. We beginnen de slag weer te pakken te krijgen en ditmaal mogen wij boten inhalen. Dichter bij de haven neemt de wind en de golven iets af maar we weten bijna alle boten voor te blijven. We roeien door de haven in en we halen doodmoe de finish. Dit maal weten we echter niet onder het uur te roeien en ons gemiddeld vermogen zal wel aardig ingestort zijn. Helaas wordt in de berekening geen rekening gehouden met wind en golven.
Doorroeien naar de boot waar Mathieu wederom soep klaar heeft. helaas zal hij nog even moeten wachten want eerst moet de sloep weer op de trailer. Als we dan eindelijk de soep ophebben is het al bijna tijd voor de prijsuitreiking. Wij blijken de eerste prijs in de derde klasse behaald te hebben en met nog een beker mogen we beginnen aan de thuisreis naar Harlingen.
Dit gaan we zeker vaker doen.