Maasrace Rotterdam 2009
Maasrace Rotterdam 2009
Het begin van dit avontuur verliep niet echt soepeltjes. We zouden de donderdag voor de maasrace de sloep omroeien naar Bijko om te kranen en daarna in onze stamkroeg de laatste puntjes op de "i" zetten. Terwijl ik naar huis fiets zie ik dat het water toch wel erg hoog staat in de grachten. Toch maar even met Bas bellen. "He Bas, volgens mij gaan de SAS deuren vanavond dicht, ik denk dat we iets eerder moeten gaan omroeien". Bas informeert bij de havendienst hoelaat de SAS deuren dichtgaan. De niet al te snuggere gast van de havendienst gaf na enig rekenwerk aan dat de SAS deuren rond 5 voor 8 dicht zouden gaan maar hij kon er een paar minuutjes naast zitten. Bas belt iedereen om rond 7:15 de boot te gaan omroeien en gezien de windkracht 8 hebben we iedereen ook wel nodig. Iedereen reageert wonderwel meteen op de oproep en belooft om iets na zevenen bij de boot te zijn. Bas en ik halen ondertussen de trailer op en zetten die bij Bijko neer. Jalmar staat al klaar met zijn auto om ons naar de sloep te brengen en alles lijkt soepel te verlopen. keurig om 7:15 roeien we de zuiderhaven uit om de sloep naar Bijko te roeien maar voor de SAS deuren moeten we onze heroische tocht beeindigen (Roeien bij windkracht 8 mag je toch wel heroisch noemen, of mischien gewoon stom). De SAS deuren zitten al potdicht en er rest ons niets anders dan weer terug te roeien naar de sloepensteiger. Alle moeite dus duidelijk voor niets. Dan maar de kroeg in.
We bespreken hoelaat we vertrekken en er wordt afgesproken om de volgende middag rond 5 uur de boot alsnog naar Bijko te roeien. Ze zullen echter met 6 man moeten roeien want Erwin en ik zijn dan nog aan het werk.
De volgende dag weten ze na twee pogingen de openstaande SAS deuren te passeren en kan de sloep alsnog door Bijko uit het water en op de trailer worden getilt..
Rond 6 uur in de ochtend met Bas afgesproken dat hij me op zou halen. Omdat ik altijd al vroeg opsta hoefde ik de wekker niet vroeger dan normaal te zetten. Als Bas aankomt zitten Peer en Jalmar ook al in de auto en samen met onze bagage weten we het einde van de vering te bereiken. We komen echter op tijd bij de sloepenloods aan en als iedereen er is vertrekken we met zijn allen in de gehuurde bus met de sloep erachter richting Rotterdam. Onderweg nog de nodige plas en koffie stops gehouden maar zonder verdere problemen komen we aan bij het Maritiem instituut in Rotterdam waar de kranen klaar staan om de trailer te verlossen van de sloep en het ding weer in zijn natuurlijk element te plaatsen. Het gebouw van onze gastheren / dames is erg mooi en bevat alle voorzieningen die sloeproeiers zoal nodig hebben. Richard en Peer laten zich alvast soepel masseren terwijl de rest frequent de wc bezoekt.
Rond 11:20 wordt begonnen met de sloepen richting de start te slepen in kollones van 5 a 6 sloepen. Omdat de sleper alle tijd neemt om ons te slepen kunnen wij goed de activiteiten betreffende de werelhavendagen op de kade bewonderen. De sleper sleept ons naar een soort haventje naast de Erasmusbrug waar we moeten wachten totdat we mogen starten om 1 uur. Als je moet wachten in een grote vloot van sloepen die geen kant uitkunnen dan beginnen de spreekkoren al snel rond te zingen. Wordt de tijd ook wat korter.
Iets voor 1 uur roeien we naar een startplaatsje onder de Erasmusbrug. Er liggen al erg veel sloepen en omdat we niet de illusie hebben dat we bij de snellere sloepen horen liggen we een beetje achteraan in het veld te wachten op het startsignaal. Om 1 uur wordt het rode signaalvuur ontstoken dat aangeeft dat we nog 1 minuut tot de start hebben en 1 minuut later klinkt de scheepshoorn en kunnen we starten.
Richard en ik zetten er gelijk een behoorlijk hoog tempo in en Hendrik doet zijn uiterste best om ons door de start chaos heen te manoevreren. We moeten volgens de wedstrijdleiding zo snel mogelijk naar de oever sturen en dan onze weg aan de zijkant van de maas vervolgen. Doordat ruim 60 andere sloepen dit ook willen beginnen er aardig wat botsingen plaats te vinden en we komen veelvuldig met onze riemen in aanraking met riemen van andere sloepen. Hendrik weet de gaatjes toch redelijk te vinden en we beginnen waarempel sloepen in te halen. Na 15 minuten is de chaos een beetje over en beginnen we een redelijk normale race te krijgen. We houden het tempo hoog en vooral het snel terugstoten van de riemen lijkt zijn vruchten af te werpen. We halen in ieder geval steeds meer sloepen in. Het hoge tempo begint wel zijn tol te vragen. Als we na ruime 30 minuten in een zijkanaaltje komen neemt onze snelheid iets af. Andere sloepen beginnen ons weer in te halen en het gevecht tussen de riemen van andere sloepen en de onze is weer begonnen. Het ondiepe kanaal zuigt behoorlijk aan de boot en mijn armen beginnen als pap te voelen. Richard en Ik doen ons uiterste best om het tempo en vooral het ritme te handhaven maar het is wel zwaar. Na het kanaal komen we weer op de maas terecht en even later komen we onder de van brienenoord brug terecht. Hier worden we weer ingehaald door een sloep maar door scherp sturen van Hendrik weten we tijdens de oversteek van de Maas deze sloep zelf weer in te halen. Nu komt het stuk tegen de wind in maar met de stroom mee. Ha, dit voelt meer als Sietze roeien.
We pakken een lekker tempo op en we zien de sloepen die achter ons liggen steeds meer in de verte verdwijnen. We beginnen zelfs weer sloepen in te halen en het tempo lijkt oog goed vol te houden. Als we weer een zijstuk insturen zakt het tempo iets in omdat we weer last hebben van de zuiging van ondieper water maar we weten de voorsprong op de laatst ingehaalde sloep te behouden. Nadat we het zijkanaal weer uit zij passeren we de erasmusbrug en is het nog ongeveer 2 km naar de finish. Weer beginnen we boten in te halen en het laatste stukje lijkt wel veel korter dan die twee kilometer. We horen de toeter die aangeeft dat sloepen de finish passeren en even later geeft Hendrik aan dat de volgende toeter voor ons is.
Na de finish wil iedereen de riemen laten voor wat ze zijn maar ik geef aan dat we beter even rustig kunnen doorroeien totdat we kunnen aanleggen. Vervolgens het bekende wachten tot je kan worden gekraand, even naar de masseur en douchen en vervolgens loop ik precies op tijd de kantine in om de uitslagen voor de heren te horen. Er wordt begonnen met de derde klasse (onze klasse) maar wij worden niet op de derde plaats genoemd. Helaas, denk ik, niet in de prijzen. "Te Maru" op de tweede plaats en dan wordt de sloep genoemd die eerste is geworden in de derde klasse. Okkehel, Sterke Sietze! He, dat zijn wij. Een enorm gejuich klinkt op en we beginnen te dansen rond de tafel. Eindelijk een prijs en dan ook nog de eerste. Wie had dat gedacht. Hendrik gaat de prijs in ontvangst nemen en daarna worden er foto's gemaakt van ons met de prijs.
Als even later de lijsten worden rondgedeelt kunnen we onze ogen helemaal niet geloven. We zijn 5e overall geworden met een vermogen van 106,6 watt per roeier achter alleen maar hoofdklasse roeiers. Geweldig.
Errata:
Oei, Na een week blijkt dat in de herberekening we het toch niet zo goed hadden gedaan als we dachten. Ipv een vermogen van 106,6 watt per roeier was het vermogen slechts 87,4 watt en de 13e plaats. Toch nog steeds eerste in onze klasse.