Slag om Makkum 2008
Slag om Makkum 2008.
Helaas hadden we onze vorige wedstrijd moeten missen (Hindelopen) wegens
een tekort aan roeiers maar het leek nu goed te gaan. De trainingen waren
na de vakantie behoorlijk verzwaard en we hadden duidelijk het idee dat we
progressie maakten.
Een dag voor de wedstrijd werd de Sterke Sietze uit het water getakelt. De
onderkant van de Sterke Sietze zat behoorlijk onder de zeepokken maar met
een stevige hogedrukrieniging was de Sterke Sietze weer wedstrijdwaardig.
Richard had een onverwachte klus en kon helaas niet meeroeien maar Bas wou
wel als vervanger dienen. Bas had echter nog maar drie keer geroeit en nog
niet een training volledig vol gehouden. dat beloofde dus wat in Makkum.
De volgende ochtend in de stromende regen verzamelen bij de sloepenloods en
met de sloep naar Makkum. In Makkum was de route naar de kraan keurig
bewegwijzerd en omdat we vroeg waren konden we direkt gekraand worden.
Gelukkig was het gestopt met regenen. Met twee man de sloep naar de haven
geroeit en in de feesttent aan de gratis koffie. De organisatie was prima
verzorgd in Makkum.
Inmiddels werd het duidelijk dat Jens die bij ons de wedstrijd mee zou
roeien ook toegezegd had alle wedstrijden met de Snurk mee te roeien. In
eerste instantie zou de Snurk niet meeroeien in Makkum en in die
veronderstelling had Jens ook toegezegd met ons mee te roeien maar
schijnbaar hadden de roeiers van de Snurk zich bedacht. Kortom, wij hadden
een roeier te weinig. Via de wedstrijdleiding hebben we laten omroepen dat
de Sterke Sietze een roeier zocht maar dat mocht niet echt baten.
De Danser deed buiten deelneming mee met een jeugdteam in de boot met als
stuurman Jeroen. Lia was als publiek aanwezig maar als Jeroen met ons mee
zou willen roeien dan wou zij de Danser wel sturen. Dus 10 minuten voor
aanvang van de Wedstrijd hadden wij een volle boot met helaas aan bakboord
Bas als onervaren roeier en Jeroen als ervaren maar ongetrainde roeier.
1 Minuut voor de start had Jeroen zich omgekleed en kwam hij aan boord. De
eerste sloepen waren inmiddels vertrokken in het doorgebroken zonnetje en
12 minuten over 12 was het onze beurt om te starten.
Hoewel ikzelf wat bedenkingen had verliep de start uitstekend en met een
Tempo iets onder ons baantempo vertrokken we de haven uit richting het
ijselmeer. Het roeien voelde prima aan en we werden niet al te snel
ingehaald door de snellere sloepen die na ons gestart waren. In een
constant tempo ging het richting de eerste boei bij de afsluitdijk. Op het
ijselmeer stond toch meer golfslag dan wij verwacht hadden maar daar heeft
de Sterke Sietze geen boodschap aan. Na het ronden van de eerste boei
hadden we vol in de wind. Nu was de Sterke Sietze met ons aan boord in haar
element. Dit is wat we gewend zijn, roeien met golfslag en wind tegen.
Sloepen die ons langzaam aan het inhalen waren bleven nu op gelijke afstand
of we liepen zelfs uit op sommige sloepen. Er werd goed getrokken aan de
riemen en Bas en Jeroen deden het uistekend. Niels en Kevin op slag
functioneerden als een ritmebox en we begonnen sloepen in te halen.
Bijzonder goed voor het moraal.
Halverwege dit stuk haalden we de Danser in met een goed roeiend jeugdteam
en inval stuurvrouw Lia. Wel was te zien dat de licht 6 Riems damessloepen
een speelbal voor de golven waren op dit stuk. Ik hoorde later van de dames
van de Najade dat zij bont en blauw werden geschud en zelfs momenten hadden
waarin zij dachten om te slaan.
De tweede boei kwam in zicht en met stuurboord best maken we een prachtige
bocht. We gaan nu het laatste stuk in richting de havenmond en de haven.
Zodra we echter de bocht om zijn voel ik geen druk meer op mijn riem. Wind
en stroming zijn hier schijnbaar zodanig dat ons slagtempo niet voldoende
is om tegen het water af te zetten en de Sterke Sietze op snelheid te
houden. We raken het ritme kwijt en zijn zeker 500 meter aan het stuntelen
met slagtempo en ritme. Andere boten beginnen ons weer met rap tempo in te
halen en alles wat we gewonnen hebben op het stuk tegen de wind in moeten
we hier weer prijsgeven.
Eindelijk krijgen we weer druk op de bladen en kunnen we weer fatsoenlijk
roeien. We trekken het tempo op naar baansnelheid en met een mooi tempo
gaan we richting de havenmond. Ruim voor de havenmond geeft Peer aan dat we
de sprint inzetten tot de finish. Ik heb zo mijn bedenkingen omdat het
kanaal tot de finish veel langer is dan je denkt maar het tempo gaat fors
omhoog en we sprinten de havenmond in. Peer had echter de verkeerde loods
in het vizier v.w.b. de finish en na driekwart kanaal begint de
vermoeidheid toe te slaan. "Hoeveel meter is het nog"? Bakboord heeft het
tot dan toe prima volgehouden maar deze verlengde sprint is toch de nekslag
voor bakboord. Peer moet bijna vol tegensturen om de boot op koers te
houden en we gaan zelfs steeds meer naar bakboordswal. Als we vervolgens
tot twee keer toe een paal rammen in het kanaal is niet alleen bakboord er
doorheen maar heeft niemand meer de puf om dit moordend tempo vol te
houden. Even zijn we volledig uit slag en tot overmaat van ramp worden we
ook nog ingehaald door de Snurk. We proberen weer in het gareel te komen en
de sprint naar de finish af te maken maar de energie is volledig op in de
sloep. Op het tandvlees wordt er naar de finish geroeit. We zien nu ook de
Kromme Dick aansnellen en we geven het laatste restje kracht om de finish
te bereiken. Volgens ons komen we net voor de Kromme Dick over de finish
maar zij zien dat toch net even anders. Een korte wedstrijd maar we hebben
ons wel volledig kapot geroeit. jankend en kotsend komen we over de finish.
Als de Najade en de Danser binnenkomen weten we ze toch nog juichend binnen
te halen.
De Sterke Sietze wordt naar de kraanplaats gesleept en als de sloep weer op
de trailer staat kunnen we gaan genieten van de gastvrijheid van Makkum.
Michael