Dinsdag 27 April

Mooi op tijd zijn Bas en ik bij de sloepensteiger. Iedereen is mooi optijd en Daan maakt wat foto's voor de roeismoelen lijst. We roeien direkt de haven uit en iedereen lijkt er zin in te hebben want het temp zit er aardig in. In eerste instantie roeien we richting roptazijl maar Hendrik besluit om toch richting de pollendam te sturen en tegen de stroom in roeien we naar de noordkant van de pollendam. Onderweg komen we nog twee zeehondjes tegen en met gezelschap en goed weer roeien we langs de pollendam. Als we halverwege zijn vinden we het genoeg en steken we de pollendam over. Het is bijna hoogwater en volle maan dus we hebben water genoeg onder de kiel. het command "laat maar lopen" wordt gegeven en het gebruikelijke geouwehoer en vochtbijvullen begint. Na een paar minuten geeft Hendrik het bevel "klaarmaken om op te roeien" maar de stroming heeft ons weer richting pollendam gestuwed en we gaan recht af op een van de rode palen van de pollendam. Als we met de Sterke Sietze tegen de paal aankomen breekt deze tot onze stomme verbazing af als een luciferhoutje.
Verbaasde gezichten en dom  gelach maar de paal ligt nu wel om in het water. Hendrik pakt de paal en trekt hem aan boord en we leggen de paal tussen de roeiers in. We zijn inmiddels weer naar de noordkant van de pollendam gedreven en moeten nogmaals de pollendam passeren.
Als we terugroeien zien we niet alleen in de verte de bartix en de snurk roeien maar komt er ook snel een vaartuig aan wat lijkt op een politieboot. De snelheid zit inmiddels aardig in de boot en met een noodgang gaan we richting de haven maar de boot haalt ons snel in en vlak voor de haven komt hij langszij. Sommigen willen een doek over de paal leggen en knijpen hem een beetje. "Ze zitten met een verrekijker naar ons te kijken" wordt geroepen. "Niet zo schuldig kijken en gewoon doorroeien" is de reactie  en de douaneboot (dus niet een politieboot) vaart ons rustig voorbij. We doen nog een sprint met de snurk om zo snel mogelijk de haven te bereiken wat we maar net verliezen en daarna rustig peddelend richting sloepensteiger. Inmiddels zit de kromme dick achter ons en wordt het druk bij de steiger.
Nadat we aangelegd hebben wordt de paal uit de boot gehaald en de andere sloepen kijken vreemd op bij onze trofee en komen verhaal halen. We vertellen dat een en ander eigenlijk per ongeluk ging maar of iederen dat geloofd?
Jon van de snurk heeft wel belangstelling voor de 6 meter lange paal en neemt hem mee op de fiets.
Overigens, de training duurde iets meer dan een uur.